30% polskich maturzystów nie zdało egzaminu z matematyki. Taką mamy młodzież? Zbyt trudne testy? Wina rodziców? Powodów można szukać wszędzie, ale warto zastanowić się czy nie jest tu winny system edukacji. Warto przyjrzeć się w tym kontekście propozycji Salmana Khana – twórcy zupełnie nowej formy nauczania.
Salman Khan, absolwent MIT i Harvardu w roku 2004 uczył matematyki swojego młodszego kuzyna wykorzystując Internet. Z jego notatek szybko zaczęli korzystać inni uczniowie. Żeby zaspokoić zapotrzebowanie chętnych Khan postanowił zamieszczać krótkie wykłady na YouTube. Pomysł szybko zdobył popularność i Salman porzucił dobrze zapowiadającą się karierę na rzecz rozwoju akademii swojego imienia, mającą pomagać w edukacji przez Internet.
W klasycznym modelu nauka wygląda w ten sposób: uczeń przez 45 minut słucha wykładu, wraca do domu, gdzie walczy z zadaniem domowym. Następnego dnia nauczyciel rozpoczyna kolejny rozdział materiału i cała historia się powtarza. Zazwyczaj w przypadku, kiedy uczeń nie zrozumie problemu nie radzi sobie z dalszym materiałem. Braki nawarstwiają się skutkując co raz gorszymi wynikami z nauk ścisłych. Salman Khan postanowił zmienić zasady tego systemu, wychodząc z założenia, że każdy uczeń ma swoje własne tempo przyswajania wiedzy, które niekoniecznie mieści się w ramach trzech kwadransów wykładu. W jego koncepcji uczeń w domu samodzielnie zapoznaje się w materiałem i ćwiczeniami, czas lekcyjny poświęcany jest na przedyskutowywanie problemów jakie napotkał podczas nauki.
Do nauki Akademia Khana wykorzystuje proste narzędzia. Podstawowym z nich są krótkie filmiki na Youtube. Każdy z tych filmów jest poświęcony jednemu z zagadnień, od ułamków przez liczby zespolone na teorii liczb kończąc. Nagrywany jest w najprostszej możliwej formule: na czarnym tle na bieżąco pokazywane jest rozwiązywanie zadania wraz z komentarzem twórcy. Uczeń może odsłuchać „wykład” tyle razy ile uzna to za potrzebne, przez to unika sytuacji, że coś mu umknie. Następnie przechodzi do rozwiązywania losowo generowanych zadań, które są przyporządkowane każdemu z zagadnień. Każde zdań jest opatrzone podpowiedzią, dzięki czemu w razie problemów może poznać wskazówki jak rozwiązać zadanie, bez otrzymywania gotowej odpowiedzi.
System ma sporo zalet. Po pierwsze każdy uczeń uczy się w takim tempie, na jakie pozwalają mu jego indywidualne predyspozycje. Po drugie może wybrać takie zagadnienie, które uważa za najbardziej odpowiednie dla siebie w danej chwili. Jeśli uważa, że woli zacząć od geometrii, a dopiero w dalszej kolejności zająć się wzorami skróconego mnożenia – nic nie stoi na przeszkodzie. Po trzecie w dobie powszechnego dostępu do wiedzy uczenie się na pamięć traci rację bytu. Dziś najbardziej pożądanymi cechami jest zdolność skutecznego poszukiwania informacji i samodzielne rozwiązywanie skomplikowanych problemów – taki model doskonale rozwija te cechy.
Ale jest jeszcze jedna bardzo istotna zaleta – z Akademii Khana mogą korzystać osoby, które normalnie nie są w stanie uczestniczyć w zajęciach szkolnych. Mowa tu głównie o osobach niepełnosprawnych, a w szczególności niesłyszących. Dla tej społeczności umożliwienie korzystania z nagranych wykładów w języku migowym byłoby potężnym ułatwieniem w nauce i pomogłoby wyrównać dystans jaki dzieli ich od zdrowych osób. Dlatego Migam.pl i Beesfund zachęcają do wsparcia naszego projektu.
Zostaw odpowiedź